Sołtys: Marianna Płoszaj

Lubuczewo leży 11 km na północny wschód od Słupska (8 km po linii prostej od jego śródmieścia), na pograniczu Równiny Sławieńskiej i Wysoczyzny Damnickiej. Wieś graniczy na południu z Bukówką i Swochowem, na zachodzie z Machowinem, na północy z Karżcinem a na wschodzie i północnym wschodzie z Wrześciem. 3 km na zachód od zabudowy wsi przepływa rzeka Słupia, natomiast w odległości 2 km na północ niewielka rzeka Gnilna. Pierwsza wzmianka o wsi jako o Lypsowe pochodzi z 1320 r. W 1541 r. nazwę wsi zapisano jako Lubetzow, w 1628 r. Lybzow i Lubbeschow. Pierwotnie była to ulicówka, należąca wcześniej do zarządu dóbr miasta Słupska.W 1546 r. wieś stała się lennem rodu von Tessen , a w 1608 r. przeszła we władanie księżnej Erdmuty von Croy. W 1624 r. książęta pomorscy przekazali Lubuczewo von Reckowom. W 1741 r. majątek przejmuje Klaus von Pirch, a po jego śmierci w 1764 r. jego syn Karl Siegmund. Ok. 1784 r. we wsi znajdował się jeden folwark, jeden młyn, budynek szkoły i łącznie 20 "dymów". W 1785 r. Pirchowie odsprzedali majątek Johannowi Emstowi Friedrichowi von Stojenthin, a w 1841 r. posiadłość zakupił Alekxander von Puttkamer. W końcu lat czterdziestych XX w. utworzono we wsi Państwowe Gospodarstwo Rolne, obejmujące w styczniu 1952 r. 405 ha.