Woj. pomorskie, Powiat Słupsk, Gmina Słupsk
Sołtys- Łuczka-Furmanek Maria

Wieś położona 15 km na północny-wschód od Słupska, na Wysoczyźnie Damnickiej. Wiklino graniczy z Lękwicą na północy, z Wrześciem na zachodzie, Kukowem na południowym wschodzie i z Żoruchowem na północnym wschodzie. W odległości 1,5 km na północ od zabudowy wsi przepływa niewielka rzeka Brodniczka, wpadająca do Łupawy. Najstarsza wzmianka o wsi Viclino pochodzi z 1281 r. W roku 1288 wspomina się też nazwę Viklino. Początkowo Wiklino było dużą wsią pasterską, a przy tym jedną z najstarszych na terenie powiatu słupskiego. Książę Mestwin II w 1281 r. nadał wieś klasztorowi w Białobuku na użytek klasztoru norbertanek w Słupsku. Później Wiklino stało się lennem rodu Bandemerów, funkcjonując jako wieś chłopska w ramach dóbr wsi Kukowo. Zabudowa wsi skoncentrowała się 1 km na południe od drogi Słupsk - Wicko; z Wiklina prowadzi także lokalna droga w kierunku Rogawicy. We wsi początek biorą gruntowe drogi do Lękwicy, Dominka, Kolonii Gąbino, Kępna, Bukówki i Żoruchowa. Najbliższa stacja kolei znajduje się w Jezierzycach (linia Szczecin - Koszalin - Słupsk - Gdańsk). W miejscowości działa OSP. W świetlicy prowadzone są zajęcia plastyczne, muzyczne i sportowe